Wczasy Neapol

Przed podróżą

Paszporty i wizy Szczepienia i służba zdrowia Opis

Do Włoch Polacy mogą wjechać za okazaniem ważnego paszportu lub dowodu osobistego.
We Włoszech dla Polaków wizy nie są wymagane.
TRANZYT LUB WYLOT SPOZA POLSKI
Jeśli wylatujesz/wyjeżdżasz z innego kraju niż Polska lub korzystasz z tranzytu w innym państwie sprawdź aktualne warunki wjazdowego do tego państwa. Szczegóły na: https://www.gov.pl/web/dyplomacja/informacje-dla-podrozujacych .

AKTUALNOŚĆ INFORMACJI
Warunki wjazdowe się zmieniają, dlatego prosimy o dodatkowe potwierdzanie ich aktualności na stronie internetowej MSZ: https://www.gov.pl/web/dyplomacja/informacje-dla-podrozujacych .

Szczepienia nie są wymagane. Warto przed wyjazdem wyrobić bezpłatną Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego i zabrać ją ze sobą na wakacje. Karta EKUZ potwierdza prawo do korzystania na koszt NFZ z niezbędnych świadczeń zdrowotnych w czasie pobytu na terenie innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Neapol jako stolica Kampanii, jest trzecim miastem we Włoszech pod względem zaludnienia. Uważany ze względu na znaczenie historyczne, tradycje i godność wyglądu, za stolicę południa Włoch.

Głównymi zabytkami miasta są: Palazzo Reale (Pałac Królewski) z siedemnastego wieku oraz antyczny andegaweński dwór królewski Castel Nuovo (1279-84 r), odbudowany w piętnastym wieku przez króla aragońskiego Alfonsa. Jest on także zwany "Maschio angioino", od imienia swego fundatora, Carlo l d'Angió (Karol l Andegaweński);posiada okazały Airco di Triomfo (Łuk Triumfalny) oraz Coppella Palatina (Kaplicę Palatyńską) ze wspaniałym portalem renesansowym.

W części, w której niegdyś było miasto greckie znajdują się główne kościoły Neapolu: S. Lorenzo Moggiore, najsłynniejsze miejsce kultu w epoce średniowiecznej z okresu wczesnego chrześcijaństwa, wielokrotnie przebudowywany waz z upływem wieków, Duomo (katedra) i S. Chiara (kościół Św. Klary). Prowincja Neapolu jest powszechnie znana, przede wszystkim ze względu na bogate i wspaniałe zabytki sztuki starożytnej.

[foto1]Warto zobaczyć:

Katedra Św. Januarego

Katedra w Neapolu poświęcona Św. Januaremu. Budowa Duomo została rozpoczęta pod koniec XIII wieku. Bardzo słynna, wewnątrz katedry jest siedemnastowieczna Cappella di S. Gennaro (kaplica Św. Januarego), wzniesiona jako votum mieszkańców Neapolu podczas epidemii dżumy, która rozszalała się w mieście między 1526 a 1529 r. Do najbardziej znanych zabytków wewnątrz katedry należą ponadto: Capella Minutolo w oryginalnym stylu gotyckim, renesansowa krypta Succorpo z urną zawierająca kości Św. Januarego, Cappella di S. Restituta oraz Battistero (baptysterium), prawdopodobnie z V wieku, z pozostałościami po mozaikach z tamtejszej epoki.

Klasztor Kartuzów

W pięknym krajobrazowo miejscu, na zachód od historycznego centrum, znajduje się wspaniała certosa di S. Martino (klasztor Kartuzów), miarodajny przykład wielkiego okresu baroku neapolitańskiego.
Wewnątrz, obok kościoła, autentycznego klejnotu wytwornie udekorowanego przez Cosimo Fanzago oraz pięknego krużganku Chiostro grande, na uwagę zasługuje Museo Nazionole di S.Martino (Muzeum Narodowe Św. Marcina) zawierające wyjątkową kolekcję statuetek do stajenki betlejemskiej, która wyraża jedną z najbardziej charakterystycznych cech sztuki neapolitańskiej, przede wszystkim z okresu między piętnastym a osiemnastym wiekiem.

Kościół Św. Klary

[foto2]Kościół S.Chiara jest jednym z najcenniejszych średniowiecznych zabytków neapolitańskich. Powstał na początku czternastego wieku w stylu gotycko-prowansalskim i zawsze był świątynią dostojników neapolitańskich. Znajduje się tu wiele sarkofagów królewskich i książęcych, a wśród nich szczególnie cenny jest sepolcro mutilo di Roberto I d'Angio il Saggio( grób Roberta Andegaweńskiego Mądrego). Z Coro (chór) schodzi się do Chiostro delle Clarisse (krużganku Klarysek), słynnego z osiemnastowiecznych dekoracji z kolorowej, zdobionej majoliki, dzieła D.A. Vaccaro.

Pałac Królewski

Na północ od miasta znajduje się osiemnastowieczny Palazzo Reale di Capodimonte (Pałac Królewski); budowla wzniesiona z myślą o zgromadzeniu bardzo bogatej kolekcji sztuki rodziny Farnese, która następnie w wyniku spadku po matce została odziedziczona przez Borbonów. Niezwykły zbiór dzieł sztuki włoskiej, jeszcze dziś jest najcenniejszą częścią kolekcji muzealnej goszczącą w Palazzo, zwaną Gallerie Nazionali di Capodimonte (Galeria Narodowa Capodimonte).