Kuchnia tunezyjska. Co zjeść w Tunezji?

Podczas wakacji w Tunezji na pewno spróbujecie tunezyjskich specjałów. Charakterystyczna kuchnia tunezyjska to prawdziwa uczta dla zmysłów – pikantna, aromatyczna i pełna kontrastów. Tradycyjne potrawy tunezyjskie często bazują na warzywach, rybach i jagnięcinie, a typowe dania kuchni tunezyjskiej podkreślają wpływy arabskie, berberyjskie i śródziemnomorskie. Tunezyjska kuchnia jest mieszanką smaków, która zachwyca każdego, kto ceni intensywne i wyraziste doznania kulinarne. Wśród charakterystycznych składników dań tunezyjskich dominują oliwa z oliwek, harissa, świeże zioła, ryby i owoce morza, ale również warzywa strączkowe w kuchni tunezyjskiej – ciecierzyca, fasola czy soczewica – które stanowią podstawę wielu sycących dań. Warto również wspomnieć o wyśmienitym pieczywie, które jest pozostałością po francuskim protektoracie. Najbardziej smakowitą formą pieczywa są długie i chrupiące bagietki. Chleb jest podstawą tunezyjskiej diety.

Narodową potrawą tunezyjskiej kuchni jest kuskus, czyli drobna kasza z pszenicy, która wraz z chlebem stanowi podstawę każdej diety. Potrawa ta serwowana jest w każdym zakątku Tunezji. Kuskus można podawać na ponad 300 sposobów, zarówno wytrwanie, jak i na słodko. Kaszę gotuje się na parze w tradycyjnym naczyniu zwanym couscoussier. To typowe dla Północnej Afryki naczynie składa się z dużego garnka wykonanego z blachy lub kamionki podzielonego na dwie części: dolną, którą można zdejmować oraz górną, do której dochodzi para i aromaty duszonego mięsa.

Brik – kruche i cienkie ciasto w kształcie koperty wypełnione dowolnym farszem, przede wszystkim z jajkiem i smażone na głębokim tłuszczu.

Casse-croute – to rodzaj kanapki zrobionej z połowy bagietki, do której wkłada się różne nadzienia. Najpopularniejsza to khaftegi – wersja z jajkiem na twardo, harissą i frytkami.

Ojja merguez – danie przypominające szakszukę jajecznicę z pomidorami z dodatkiem ostrej pasty harissa i kiełbaskami merguez, które nadają jej niesamowitego smaku.

Kammunia (kamounia) – gulasz mięsny z ogromną ilością kminku.

Mloukhia – potrawa podobna do kammunii, ale bez kminku. Kawałki baraniny lub wołowiny przyprawia się ziołami i gotuje na małym ogniu.

Salade mechouia – sałatka z drobno siekanych warzyw i polana sokiem z cytryny i oliwą.

Salade mechouia – bardzo pikantna mieszanina pomidorów z rusztu, pieprzu i chilli, podawana do mięs np. kurczaka z rusztu.

Tadżin (tajine) – wersja tunezyjska nie ma nic wspólnego z potrawą marokańską o tej samej nazwie. W Tunezji tadżin bardziej przypomina zapiekankę lub omlet (robiony z jajek, sera, warzyw i mięsa), a nie duszoną potrawę. Danie podawane jest często z frytkami oraz sałatką.

Lablabi to rozgrzewająca zupa z ciecierzycy, czosnku i kminku, podawana z kawałkami chleba, jajkiem i dużą ilością oliwy z oliwek. Jedno z ulubionych dań ulicznych w Tunezji.

Harissa – ostra pasta z papryki chili, będąca jednym z najważniejszych składników kuchni tunezyjskiej (a także innych krajów Maghrebu, jak Algieria i Maroko).

Wakacje w Tunezji to prawdziwa gratka dla wielbicieli słodkości. Część tunezyjskich słodkości ma tureckie pochodzenie np. bklava lub loukoum. Najlepsze loukoum wyrabiane jest w Kairuanie, który również znany jest ze smacznych ciasteczek z grysiku i daktyli – makhroud. Na południu Tunezji najpopularniejszy słodki przysmak to corne de gazelle (róg gazeli), czyli ciastko w kształcie rogu wypełnione posiekanymi orzechami zatopionymi w miodzie. Również popularne są bambalouni – tunezyjska wersja pączków – smażone, lekkie krążki ciasta drożdżowego posypane cukrem pudrem, sprzedawane często na ulicach, zwłaszcza nad morzem.

Do tunezyjskich deserów podawana jest zazwyczaj kawa. Tunezyjczycy są wielbicielami kawy, którą podają na wiele sposobów. Mała czarna to expres, a kawa z bardzo niewielką ilością mleka to capucin. Nazwa może zmylić i sugerować popularne cappucino. Jeśli chcemy napić się kawy z mlekiem spienionym z ekspresu należy zamówić cafe direct.

Popularnym napojem w Tunezji jest również herbata miętowa, ale również inne jej odmiany. Herbatę niezależnie od jej gatunku miesza się w prawie identycznych proporcjach z cukrem i wodą, a następnie gotuje, uzyskując mocny napar. Pije się go w maleńkich szklaneczkach lub filiżankach. Herbatę miętową podaje się z gałązką świeżej mięty.