Najlepsze atrakcje w Marrakeszu

Marrakesz jest drugim co do wielkości miastem w Maroku. To miejsce na mapie Maroka wręcz obowiązkowe, aby poznać niesamowitą atmosferę tego kraju. Wybierzcie się na spacer po mieście i przekroczcie bramę medyny, by zagubić się w jej wąskich, tętniących życiem uliczkach. To tutaj bije historyczne serce dawnej królewskiej stolicy, której symbolem jest majestatyczny minaret Koutoubija – strażnik Marrakeszu, sięgający 77 metrów w głąb błękitnego nieba. Kilka kroków dalej rozciągają się ogrody Menara, założone jeszcze przez dynastię Almohadów. Wśród starych gajów oliwnych można odnaleźć cień i spokój. A na zachód słońca wybierzcie się koniecznie na najbardziej znany plac na świecie Jemaa el Fna. To moment, kiedy słońce oświetla historyczne mury ciepłym bursztynowym słońcem. To moment, w którym Marrakesz zamienia się w scenę z opowieści "Tysiąca i jednej nocy" – pełną zapachów, kolorów i magicznego światła.

Medyna w Marrakeszu to prawdziwa perełka dla zwiedzających to miasto. Ta historyczna część miasta wpisana została na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W samym sercu starych dzielnic miasta znajdują się bazary, tradycyjne souki, muzea, riady i tarasy kawiarniane, które zapraszają wszystkich odwiedzających do spędzania wolnego czasu.

Główny plac w Marrakeszu nazywa się Jemaa el Fna (Dżamaa Al-Fna) i jest to miejsce, do którego nogi same Was doprowadzą. Dym z grilla, dźwięk instrumentów i wszędobylski gwar – to wszystko dostrzeżecie i poczujecie, zbliżając się do tego miejsca. To miejsce jest jedyne w swoim rodzaju, które zaskoczy Was reliktami dawnego Maroka, czyli zaklinaczami węży, tancerzami, kuglarzami, opowiadaczami przepowiedni i baśni, typową ludową muzyką. Gwarno i tłoczno jest tu przez cały dzień, ale naprawdę tętnić życiem zaczyna dopiero wieczorem. W mgnieniu oka powstają tymczasowe jadłodajnie na wolnym powietrzu. Zapachy gotowanych dań mieszają się i łączą w jedną orientalną woń. Tutaj będziecie mogli skosztować tradycyjnych marokańskich dań, takich jak tadżin, harira, ryby z grilla, brochettes oraz wiele innych. Często można zjeść te smakowite dania za naprawdę niewielkie sumy.

Nazwa tego placu "zgromadzenie umarłych" prawdopodobnie pochodzi z XIX wieki, gdy plac służył do publicznych egzekucji. Ścinano tu głowy przestępcom, a następnie nabijano na pale, prezentując je publiczności. W latach 50. ubiegłego stulecia powstał tu targ zboża i chciano na placu zbudować parking. Jednak na skutek protestów mieszkańców i słabnącego ruchu turystycznego odstąpiono od pomysłu i przywrócono Jemaa el Fna pierwotną funkcję.

W 2001 roku wpisano plac na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Tuż przy placu Jemaa el Fna znajduje się jeden z najpiękniejszych minaretów Maroka, a prawdopodobnie też całej Afryki. Jego nazwa wywodzi się od arabskiego słowa kutubijun "sprzedawcy książek". W dawnych czasach przed meczetem sprzedawano książki. Kutubija to jeden z trzech wielkich zabytków na świecie, które zachowały się po dynastii Almohadów panującej w XII-XIII wieku. Dwa pozostałe to wieża Hassana w Rabacie oraz Giralda w Sewilli.

Minaret ma 70 m wysokości i zdobią go wspaniałe rzeźbienia w kamieniu. Ta wieża jest kanonem marokańskich mineratów, nawet tych współczesnych jak w meczecie Hasana II w Casablance. Na szczycie minaretu Kutubija znajdują się trzy miedziane kule. Według jednej legendy kule ufundowała żona sułtana Jakuba Al-Mansura w ramach pokuty za złamanie postu w czasie ramadanu. Minaret Kutubija jest punktem orientacyjnym miasta i chlubą jego mieszkańców.

Podczas wakacji w Marakeszu nie można przejść obojętnie obok miejsc targowych. Główne targowiska (suki) otwarte są niemal codziennie (do godziny 20.00). Można zrobić na nich zakupy np. pamiątek z Maroka, ale również zobaczyć codzienne życie mieszkańców. To również doskonałe miejsce do sprawdzenia swoich zdolności negocjacyjnych, podczas targowania. Jeśli nie wiecie, jak to robić, koniecznie przeczytajcie nasz poradnik pt. "Jak się targować na orientalnych bazarach?". Chociaż suki zajmują stosunkowo niewielki obszar, bo zaledwie 1 km długości i kilkaset szerokości, to zgubić się w nich jest bardzo łatwo. Suki są podzielone tematycznie:

·      Souk Semmarine (Suk Semmarine) – główny i najbardziej znany suk w Marrakeszu, pełen tradycyjnych towarów: od dywanów i ubrań, po ceramikę i biżuterię;

·      Souk El Attarine (Suk Perfumiarzy) – słynie z przypraw, olejków eterycznych, perfum i naturalnych kosmetyków;

·      Souk des Teinturiers (Suk Farbiarzy) – bardzo malownicze miejsce z barwionymi tkaninami rozwieszonymi nad uliczkami; tutaj można zobaczyć tradycyjne metody farbowania;

·      Souk Haddadine (Suk Kowali) – pełen warsztatów metaloplastycznych, gdzie powstają lampy, naczynia i ozdobne elementy z metalu;

·      Souk Cherratine (Suk Rymarzy) – specjalizuje się w wyrobach skórzanych: torbach, paskach, portfelach i tradycyjnych marokańskich butach (babouches);

·      Souk Smata (Suk Kapeluszników / Czapkarzy) – miejsce, gdzie można kupić tradycyjne skórzane pantofle i czapki;

·      Souk Zrabi (Suk Dywanów) – jeden z najbardziej kolorowych suków, pełen ręcznie tkanych dywanów z różnych regionów Maroka;

·      Souk El Kebir (Wielki Suk) – ogromny targ oferujący dosłownie wszystko: od przypraw po biżuterię i pamiątki;

·      Rahba Kedima (Plac Stary Rynek) – serce suku, dawne miejsce handlu przyprawami i ziołami, dziś nadal pachnące orientem.

Jardin Majorelle jest jednym z najpiękniejszych miejsc w Marrakeszu, w którym można odpocząć od gwaru i nacieszyć oczy soczystą zielenią. Geneza tego miejsca jest nietypowa. W latach 20. ubiegłego wieku założył o miejsce francuski malarz Jacques Majorelle. Projektant mieszkał tam przez wiele lat ze swoją żoną. W latach 80. ogród został kupiony przez francuskich projektantów mody Yves Saint-Laurent and Pierre Bergé. Główną budowlą w tym ogrodzie jest willa pomalowana na intensywny kobaltowy kolor. Źródłem natchnienia dla właśnie tego koloru były… kombinezony francuskich robotników. Wewnątrz działa Muzeum Sztuki Islamskiej, z kolekcją ceramiki, dywanów, drewnianych drzwi i innych przedmiotów. Również można w nim podziwiać dzieła Mahjorelle’a, które były prywatna kolekcja projektanta mody Yvesa Saint-Laurenta (1936–2008). Wstęp do ogrodu jest płatny i bilety należy zakupić w kasie przed wejściem.

Pałac Badi został wzniesiony na początku XVI wieku, w czasach świetności dynastii Saadytów. Był symbolem potęgi i bogactwa ówczesnych władców — prawdziwym klejnotem architektury tamtej epoki. Kiedy jednak panowanie dynastii dobiegło końca, pałac popadł w zapomnienie i przez kolejne stulecia niszczał, pozostawiony sam sobie.

Dziś jego imponujące ruiny są otwarte dla zwiedzających (wstęp za opłatą). Spacerując po dawnych dziedzińcach, wciąż można poczuć echo dawnej świetności tego miejsca. Na terenie kompleksu znajduje się również muzeum, w którym można podziwiać unikatowe znaleziska archeologiczne i przedmioty codziennego użytku z czasów panowania Saadytów.

Pałac Bahia to obowiązkowy punkt na turystycznej mapie Marrakeszu. Już jego nazwa wskazuje ("wspaniały"), że jest to okazała budowla. Z Pałacu Badi można dojść tam pieszo – spacer zajmuje około 20 minut. Budowla pochodzi z XIX wieku i stanowi niezwykłe połączenie architektury marokańskiej i islamskiej.

Zwiedzający mają dostęp do ponad 150 pomieszczeń oraz malowniczych ogrodów. To naprawdę wyjątkowe miejsce – jedno z najpiękniejszych w Marrakeszu. Bogato zdobione drzwi, misternie rzeźbione okna, przestronny dziedziniec i zachwycający ogród najlepiej oddają charakter Pałacu Bahia. Centralnym miejscem pałacu jest wielki dziedziniec, a w jego sąsiedztwie znajdują się najważniejsze zabudowania skrywające m.in. prywatne pomieszczenia wezyra. Kres świetności tego pałacu nastąpił wraz ze śmiercią wezyra w 1900 roku. Gdy zmarł, straż oraz służba splądrowali wnętrza pałacu. Rezydencja mimo braku kosztowności jest nadal zachwycającym miejscem, które odwiedzają podróżni z całego świata. Spacerując po Pałacu Bahia, można poczuć się jak bohater jednej z "Baśni tysiąca i jednej nocy" – otoczony zapachem kwiatów, migotliwym światłem i bogactwem orientalnych zdobień.

Grobowce Saadytów to jedno z tych miejsc w Marrakeszu, gdzie historia i tajemnica splatają się w wyjątkowy sposób. Ukryte przez stulecia za wysokim murem, zostały ponownie odkryte dopiero na początku XX wieku – niemal przez przypadek. To prawdziwa podróż w czasie do epoki dynastii Saadytów, która w XVI wieku uczyniła Marrakesz stolicą swojego królestwa. Wnętrza grobowców zachwycają misternymi zdobieniami: kolorowe mozaiki, marmurowe kolumny i delikatne arabeski tworzą atmosferę godną królewskiego spoczynku. Spacerując po tym miejscu, łatwo poczuć ducha minionych wieków — ciszę, która mówi więcej niż tysiąc słów, i magię, która sprawia, że to jedno z najbardziej fascynujących miejsc w całym Marrakeszu. Łącznie pochowano tu 66 najznamienitszych członków rodu, ponad sto osób spoczywa też w jednolitych grobach wyłożonych płytkami w samym ogrodzie. W głównym kompleksie pochowany jest najznamienitszy władca sadycki Ahmad al-Mansur.

Medynę Marrakeszu otaczają mury obronne z XII wieku. Mury mają długość ok. 19 km, a wysokość sięga ok. 9 m. Warto przyjrzeć się bramie Al-Bab al-Chamis w północnej sekcji murów. Obok stoi grobowiec marabuta, a na zewnątrz w czwartki odbywa się targowisko. Warto również zwrócić uwagę na południową bramę Bab Agnau, która była za czasów Almohadów głównym wejściem do placu. Zdobi ją monochromatyczna fasada z bogatym rzeźbieniem w kształcie łuków, podków i ornamentów roślinnych.

Riady to dawne, tradycyjne domy, niegdyś należące do najzamożniejszych mieszkańców miasta. Samo słowo "riad" w języku arabskim oznacza ogród, co doskonale oddaje ich charakter – wewnętrzne dziedzińce pełne zieleni, szemrzących fontann i zapachu kwiatów. Bogato zdobione mozaiki, kutane balustrady, rzeźbione drewniane stropy i misternie wykonane rękodzieło tworzą razem prawdziwą ucztę dla zmysłów. Wchodząc do riadu, ma się wrażenie, że czas zwalnia – a każdy detal opowiada historię o marokańskim smaku, sztuce i gościnności. Riady to miejsca, w których możecie się zatrzymać podczas pobytu w Marrakeszu. Te domy mieszczą się przeważnie w centrum miasta, często ich nie widać, wyglądają bardzo niepozornie. Może się wydawać, że gwarne centrum Marrakeszu nie może zaoferować spokojnego wypoczynku, jednak właśnie riady zaprzeczają tej teorii. Są tak schowane, że dają wytchnienie od gwaru i wysokich temperatur.