Wczasy La Gomera

• Wyspa oferuje wspaniałe górskie szlaki, prowadzące aż do plaż. Kąpiel w krystalicznych wodach oceanu, z możliwością spotkania delfinów i wielorybów, to wyjątkowe doświadczenie.
• La Gomera ma dogodne połączenia z innymi Wyspami Kanaryjskimi, m.in. z Teneryfą i Gran Canarią, dzięki lotnisku na południu wyspy oraz regularnym połączeniom promowym.
• Na La Gomerze codziennie można odwiedzać inne plaże, od miejskich z wulkanicznym piaskiem, po te ukryte w wąwozach, dostępne jedynie łodzią.
• W San Sebastian słońce świeci przez 340 dni w roku. Miejscowa Playa de la Cueva oferuje piękne widoki na wulkan Teide i czarne, wulkaniczne plaże.
• Park Narodowy Garajonay to unikalny las wawrzynolistny, wpisany na listę UNESCO, gdzie można podziwiać bujną roślinność i niespotykane formacje roślinne.

• Los Órganos – spektakularne formacje skalne na północno-zachodnim wybrzeżu, przypominające gigantyczne organy wyrzeźbione przez ocean.
• San Sebastián de La Gomera – stolica wyspy, gdzie warto odwiedzić Muzeum Archeologiczne i Dom Kolumba, związany z wyprawami odkrywcy.
• Vallehermoso – urokliwa dolina z majestatyczną skałą Roque Cano i malowniczymi szlakami, w tym Trasą Embalse de la Encantadora.
• Hermigua – malownicza osada z plantacjami bananów, XVI-wiecznym klasztorem Convento de Santo Domingo i rękodziełem w Los Telares.
• Valle Gran Rey – główny ośrodek turystyczny, znany z plaż, szlaków turystycznych i pięknych palmowych gajów.
• Agulo – mała, malownicza miejscowość na wzniesieniu, oferująca wspaniałe widoki na wulkan Teide i wybrzeże.
• Roque Cano i gaj palmowy Tamargada – wyjątkowe formacje skalne i malowniczy krajobraz w okolicy Vallehermoso.

• Dziedzictwem narodowym ludności jest język gwizdany tzw. silbo, gdzie gwizdy zastępują sylaby. Wpisany został na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.
• Park Narodowy Garajonay z tysiącletnim lasem wpisany na listę UNESCO jako Rezerwat Biosfery.
• Z najwyższego szczytu Alto de Garajonay roztacza się widok na wulkan Teide na Teneryfie — innej wyspie należącej do archipelagu Wysp Kanaryjskich.
• Miód palmowy (miel de palma) to słodki syrop produkowany z palmy daktylowca kanaryjskiego, głównie w regionie Vallehermoso. Używany jest do deserów, a także w celach leczniczych.
• Plaża del Ingles słynie z czarnego, wulkanicznego piasku, błękitu nieba i wzburzonych fal oceanu, tworzących niesamowity kontrast.
• Lokalne banany, mniejsze i dojrzewające w słońcu, są bardziej aromatyczne i smaczniejsze niż te dostępne w Polsce.
• Charakterystyczne dla wyspy jest unikalne zjawisko meteorologiczne – deszcze poziome, co jest efektem unikalnego mikroklimatu wyspy.

La Gomera to wyspa, którą można odwiedzać przez cały rok.

• Zima (listopad–marzec) to idealny czas dla miłośników trekkingu i górskich wędrówek – temperatury w wyższych partiach wyspy spadają do około 15°C, często pojawia się mgła, a krajobraz nabiera tajemniczego, niemal baśniowego charakteru.
• Latem (lipiec–sierpień) pogoda sprzyja plażowaniu – temperatury sięgają 30°C, a dni są długie i słoneczne, choć wędrówki mogą być bardziej wymagające. 
• Najbardziej uniwersalnym okresem na wizytę są miesiące przejściowe – kwiecień–czerwiec oraz wrzesień–październik. Wtedy panuje stabilna, słoneczna pogoda (25–28°C), opady są rzadkie, a wyspa nie jest tak zatłoczona. To świetny czas zarówno na aktywne zwiedzanie, jak i wypoczynek nad oceanem.

La Gomera to idealne miejsce dla tych, którzy szukają różnorodnych plażowych doświadczeń – od wygodnych plaż z udogodnieniami, po dzikie i trudno dostępne zatoki.

• Na północy, w dolinie Hermigua, znajduje się plaża Santa Catalina – szeroka, czarna od wulkanicznego piasku, znana z pięknych zachodów słońca i świetna dla surferów. 
• Rodzinom z dziećmi spodoba się plaża w pobliżu San Sebastián, gdzie czekają toalety, plac zabaw, bary i parking. 
• Miłośnikom spokoju i palmowego klimatu spodoba się Playa de Avalo – kameralna, bez tłumów, z widokiem na ocean i otoczona zielenią. 
• Nudystów przyciąga legendarna Playa Inglés, kojarzona z ruchem hippie, położona w pobliżu restauracji i apartamentów. 
• Jeśli cenisz dziką naturę i nie boisz się dojść kawałek pieszo lub dojechać autem 4x4 – wybierz Playa Águila. Leży we wschodniej części wyspy, w skalistym otoczeniu, z dala od cywilizacji.

La Gomera to raj dla piechurów – ponad 600 km oznakowanych szlaków prowadzi przez dziewicze lasy wawrzynowe, urwiste wąwozy, plantacje palm i opustoszałe osady.

• Wymagająca GR132 okala całą wyspę, liczy ok. 140 km i ponad 7000 m przewyższeń – idealna dla wytrwałych, choć wymaga dobrej logistyki.
• Łagodniejsze trasy, jak botaniczny trekking do El Cedro, wyprawa przez jałowcowe lasy Vallehermoso czy szlak z Valle Gran Rey, pozwalają zanurzyć się w zróżnicowanej przyrodzie bez konieczności biwakowania. Szlaki często łączą się z historycznymi drogami, prowadząc przez pustelnie, dawne młyny i punkty widokowe.

Warto pamiętać o odpowiednim obuwiu, ochronie przeciwsłonecznej i zapasie wody – warunki bywają wymagające, a dostęp do infrastruktury bywa ograniczony.

Najwygodniej dostać się na La Gomerę, lecąc najpierw na Teneryfę, najlepiej na lotnisko południowe (TFS), skąd niedaleko jest do portu Los Cristianos. Stamtąd kilka razy dziennie odpływają promy do San Sebastián de La Gomera – rejs trwa około 50–60 minut i jest obsługiwany przez dwóch przewoźników: Fred. Olsen Express i Naviera Armas.

Alternatywnie, można dolecieć na La Gomerę lokalnym lotem z Teneryfy Północnej (TFN) lub Gran Canarii (LPA), ale nie ma tu połączeń międzynarodowych, więc zawsze konieczna jest przesiadka. 

La Gomera jest również dostępna drogą morską z wysp La Palma i El Hierro, jednak to trasa z Teneryfy pozostaje najczęściej wybieranym i najszybszym sposobem dotarcia na wyspę.

• La Gomera słynie z produkcji słodkiego syropu z soku palmy kanaryjskiej. Choć jej owoce nie są smaczne, sok wykorzystuje się do wytwarzania lokalnego przysmaku – miodu palmowego, który często trafia na stoły mieszkańców i turystów.
• Mała, ale wymagająca – chociaż wyspa ma zaledwie 20 km średnicy, przejazd z jednego krańca na drugi trwa nawet 1,5 godziny. To efekt górzystego terenu i głębokich wąwozów przecinających całe wybrzeże.
• La Gomera ma niemal idealnie okrągły kształt i wygląda jak wygasły wulkan. W centrum znajduje się Alto de Garajonay (1487 m n.p.m.) – najwyższy szczyt, otoczony tajemniczymi, wiecznie zielonymi lasami.
• Lasy jak z bajki – środkową część wyspy porastają lazurowe lasy wawrzynowe – najrozleglejsze na świecie. Tworzą one serce Parku Narodowego Garajonay i zapewniają niepowtarzalną atmosferę podczas pieszych wędrówek.
• Gwizdany język Silbo Gomero – z powodu trudnego terenu mieszkańcy La Gomery opracowali unikalny system porozumiewania się gwizdami. Silbo jest dziś nauczany w szkołach i znajduje się na liście niematerialnego dziedzictwa UNESCO.
• Salto del Pastor - lokalni pasterze opracowali nietypowy sposób poruszania się po stromych zboczach gór - Salto del Pastor to technika polegająca na skakaniu z pomocą długiego, drewnianego kija.